Onze kunstenaars
Nina Matser
De afgelopen tien jaar wisselde Nina bijna jaarlijks van atelier. Zo trok ze door de stad en werkte ze steeds op tijdelijke werkplekken. Haar ateliers, die ook vaak onderwerp voor haar werk zijn, bevonden zich in inspirerende oudere gebouwen die wachtten op een nieuwe bestemming zoals; voormalige middelbare scholen, een politiebureau, een gerechtsgebouw, een fietsenfabriek, een woning en een garage.
De onderwerpen voor haar werk vindt zij in haar directe omgeving. Het zijn ondermeer (atelier)interieurs, stillevens, stads- en zeegezichten en landschappen. Haar enthousiasme voor wat ze ziet en schildert probeert ze voelbaar te maken voor de toeschouwer. Vaak maakt Nina haar schetsen ter plekke. In haar atelier werkt ze deze uit tot schilderijen.
Haar schilderijen zijn over het algemeen geschilderd op een traditionele ondergrond als linnen en paneel. Recentelijk is Nina ook gaan experimenteren op andere ondergronden in de vorm van verpakkingsmaterialen; karton en het bruine papier van papieren zakken.
laatste periode. In veel van de werken speelt de ondergrond ook een rol. Deze is functioneel en daarom zichtbaar gelaten.
Marloes bomers
Luz Elena Caballero
Schilderen is de manier waarop ik gedachten, gevoelens en herinneringen onderzoek, hoe ik de
wereld om mij heen probeer te begrijpen.
De menselijke figuur staat centraal in mijn werk. Hierdoor geef ik uitdrukking aan het complexe
weefsel van rituelen, ervaringen en emoties die ons humaan maken. Nostalgie, eenzaamheid,
kwetsbaarheid en schoonheid, maar ook intimiteit, geluk en humor zijn thema’s die ik constant
beschouw in mijn werk.
Mijn schilderijen worden in eerste instantie als realistisch beleefd door de toeschouwer.
Tegelijkertijd probeer ik ze te verleiden om ook de abstractie te ontdekken door dichterbij te
komen.
Bio:
Luz Elena Caballero is geboren in de Caribische kust van Colombia. Ze studeerde kunst in Atlanta
(VS) en Florence (IT). Luz Elena heeft haar atelier op de Kobaltstraat in Naarden sinds 2013.
Nina Gebhard
Het gaat Nina Gebhard vooral om het innerlijk. Niet over mooi, maar over echt. Ze onderzoekt in haar
werk ‘het mens-zijn’. Wie is deze persoon? In wat voor staat van zijn bevindt hij of zij zich nu? Nina
kijkt aandachtig en zonder oordeel naar de mens die voor haar staat, en probeert die persoon in haar
werk recht te doen. Kwetsbaarheid speelt hierin mee, evenals de gemoedstoestand en/of het karakter
van de geportretteerde. Ze probeert als het ware via de buitenkant de binnenkant te vangen; te zien en
te laten zien. Ze werkt op de tast, zoekend, zowel in haar beeldhouwwerk als in de tekeningen en
schilderijen. De gelaagdheid in verf of klei is voor haar een middel om zo goed mogelijk meerdere
persoonlijkheidsfacetten tegelijkertijd te laten zien. Het kleurenpalet, de toets, de manier waarop de
diverse materialen worden gebruikt, het hele werkproces is bij haar intuïtief en expressief.
Nina werkt het liefst naar het naakte lijf omdat dan niet alleen de kleren, maar ook veel van iemands
aangeleerde manieren van maskeren wegvallen. Het openlijk getoonde, nergens verhulde lichaam laat
veel meer zien hoe deze mens zichzelf draagt, voelt, ziet; de houding die te zien is in de voeten, het
hoofd, de handen, de borstkas… Het 'ontbloot'.
De gebeeldhouwde portretten zijn meestal op ware grootte, en tonen een deel van de torso – en liever
nog, van de gehele levensgrote figuur, zodat iemand er echt stáát.
Anatomisch gezien probeert Nina trouw te zijn aan het lichaam van de geportretteerde, maar ze bootst
het huidoppervlak bewust niet exact na, omdat zij dat wat aan de oppervlakte ligt juist bevraagt.
Laura Blömer
TITUS SWART
Het oeuvre van conceptueel kunstenaar Titus Swart (°1958, woont en werkt in Amsterdam) drijft op verwon- dering en ontroering voor de tijdloze schoonheid van ongerepte landschappen.
Vertrekkend van een bewustzijn van de hardhandige menselijke omgang met de aarde en de desastreuze gevolgen, biedt het oeuvre van Titus Swart een tegengewicht. Door zijn eigen fictieve realiteit te creëren plaatst de kunstenaar de schoonheid, eenvoud en rust van onze planeet in het licht. Swarts werk
is vrij van anekdotiek, levende zielen en menselijke sporen. Het is een positief antidotum voor de huidige klimaatverandering waarin oceanen verzuren, de biosfeer afbreekt en biodiversiteit terugloopt.
Al wandelend leest Titus Swart de natuur door goed te kijken en materiaal te verzamelen. Zoals rietsigaren, zandsteen, twijgjes, grassen, wortels en stukjes boomschors. Betoverd door de mathematische basis van de natuur, wil hij deze wonderlijke logica visueel vertalen. De kunstenaar gaat vervolgens systematisch te werk. Hij transformeert de gevonden materie tot “objecten” door alles zorgvuldig te ordenen, te drogen, te abstraheren en (al dan niet vergroot) secuur te presenteren in stijlvolle passepartouts of perspex/ glazen omhulsels. Swart is immers een estheet pur sang.
Naast objecten werkt Titus Swart ook met een gigantisch archief aan fotografisch beeldmateriaal dat hij de voorbije decennia maakte. Zijn fotografische opnames voeren ons langs vergezichten van stille waters, heuvelruggen en bergflanken. Imposante luchtpartijen en horizonten springen in het oog. Swart neemt ons ook mee naar sereen in beeld gebrachte details van boomkruinen en -schorsen, rotspartijen en zandoppervlaktes. Als geen ander brengt hij de materialiteit, de textuur, het lijnenspel en de vorm van deze natuurelementen in beeld.
Titus Swart documenteert specifieke plaatsen in verschillende jaargetijden en weersomstandigheden. Soms brengt hij dezelfde plaats een volledig etmaal in beeld. Deze aanpak is ontstaan in IJsland.
De kunstenaar schrikt er ook niet voor terug om verschillende locaties op eenzelfde tijdstip te foto- graferen en naast elkaar te tonen. Getuige hiervan zijn beelden van de Waddenzee en het IJsselmeer, beide gemaakt door de camera 180° te draaien op de Afsluitdijk. Of het IJsselmeer en het Markermeer in beeld gebracht vanop de Houtribdijk.
Titus Swart werkt consequent. Hij houdt ervan
om twee, drie, vier, tot zelfs vijf beelden bij elkaar
te brengen. De verbeelding begint vervolgens te verbinden. Door het beeld links kijk je anders naar het beeld rechts, en omgekeerd. Zoals de juxtapositie van opnames van zandstructuren die er door de winderosie allen totaal anders uitzien; de combinatie van zwart-witte prints van boomkruinen naast opnames van stukjes gekleurde schors; of found footage geconfronteerd met eigen beeldmateriaal van historisch beladen landschappen.
Opmerkelijk zijn de combinaties van (zee)land- schappen waarbij de horizonten naadloos in elkaar overvloeien waardoor de weidsheid ongeziene proporties aanneemt. De ene foto oogt bijvoorbeeld iets dreigender door overjagende wolken, terwijl de andere een meer vredige, zonovergoten variant laat zien. In zijn latere werk onderzoekt Swart ook het effect van botsingen en herhalingen van verschillende horizonten. De aanwezigheid van de horizon is in zekere zin verankerd in de Nederlandse culturele traditie. Van de zeventiende-eeuwse schilderkunst tot Piet Mondriaan die met zijn geometrisch-abstracte vormentaal zich wilde bevrijden van de horizonlijn.
Titus Swart doet ons op een andere manier naar landschappen kijken. Zijn werk doet ons ontsnappen aan de waan van de dag. Het is een statement in nederigheid. Bedachtzaam, troostend en onthecht.
Sofie Crabbé
En Eg (Hilversum, 1966) is in 2018 van start gegaan als artistiek ondernemer. Ze fotografeert, schildert en maakt assemblages. Daarnaast geeft zij les in creatieve smartphone fotografie en duikt zij geregeld met cursisten het bos in om wabisabi foto’s te maken. En uit haar persoonlijke gevoelens in het maken van ‘beelden’. Deze zijn afwisselend licht en donker van aard maar hoop ligt altijd aan de basis van haar werk.
Thema ‘Love Simply Loves’:
Van veel van de takjes en bladeren die ik tijdens mijn dagelijkse wandelingen vind, heb ik geen naam. Ooit wist ik er veel maar nu zijn ze verborgen, opgeborgen in een specifiek laatje in mijn hoofd, sinds een beroerte in de hersenstam.
Bestaat ‘de la’ nog? Ik heb deze vraag laten rusten. Door de boslucht in te ademen en een briesje op mijn wangen te voelen, realiseer ik me dat ik leef. Niets doet er hier in het bos meer toe maar alles heeft een andere betekenis.
Dankbaar strijkt mijn vinger over een stuk schors, het kalmeert me.
Yvonne de Vries schildert en tekent, stillevens, landschappen en abstracten vanuit haar eigen atelier in Bussum. De natuur blijft een grote onuitputtelijke inspiratiebron. Haar vrije werk ontwikkelt vanuit een visuele werkelijkheid en ontwikkeld zich naar soms behoorlijk abstract werk. Het werk van Yvonne kenmerkt zich door een terugkerende losse en speelse schilderstijl.
Regelmatig exposeert Yvonne, vaak solo en soms ook samen met andere kunstenaars. Telkens werkt ze aan de hand van een thema verschillende series uit.
In oktober 2022 is Yvonne de Vries is lid geworden van kunstenaarsvereniging Laren Blaricum.
Deze meer dan 50 leden tellende vereniging bestaat al ruim 100 jaar. Kunstenaars met verschillende disciplines delen hier hun passie voor het vak met als doel exposeren en ervaring met elkaar delen. Elke twee jaar exposeren de leden in het Singer Museum in Laren.
Voor mij is het landschap een enorme inspiratiebron: waar je bent, bepaalt altijd een beetje hoe je je voelt en met een landschapsschilderij kun je dat gevoel meenemen naar huis. Ik bouw mijn schilderijen laag over laag op vanuit lage standpunten en maak gebruik van aarde en zand afkomstig van de plekken waar ik schilder. Mijn werk is robuust, afwisselend en intuïtief: prachtige stranden in Bretagne, Bretonse huisjes, drooggevallen boten op het Wad, de zee, de schitterende bloemenweides op de akkers in Blaricum. Maar ook imposante steden als Amsterdam, New York en Hong Kong, de Himalaya en townships in Zuid-Afrika. De geëxposeerde werken bij Galerie De Beuken zijn stadsgezichten in groot formaat en in vogelvluchtperspectief.
Punnika Kharas
Mijn fascinatie voor papier als kunstvorm begon toen ik in 2013 een tentoonstelling van gevouwen boeken zag. Het creëren van sculpturale objecten uit oude, afgedankte boeken, zonder te knippen of te plakken, inspireerde me om soortgelijke kunstwerken te maken. Sindsdien ben ik nooit meer gestopt.
Papier is mijn passie geworden; het geeft mij eindeloze inspiratie en fascinatie. Het is een uiterst veelzijdig medium – sterk, delicaat, trekvast, eenvoudig, wit, gekleurd, met en zonder textuur-. Er zijn vele soorten papier die weer andere mogelijkheden en uitdagingen hebben. Mijn werken kunnen beschouwd worden als een vorm van constructivisme en geometrische abstractie. Het zijn experimenten met licht en schaduw, vormen en structuren die ontstaan door het snijden, vouwen of bevochtigen van papier; Ik weet van tevoren niet altijd hoe het resultaat eruit zal gaan zien. Ik begin met een idee en kijk vervolgens hoe het papier zich gedraagt wanneer ik het knip, vouw of nat maak. Ik werk niet met een bepaald thema en vertel met mijn werk geen verhaal. Mijn papierkunst objecten roepen bij de kijker emoties en reacties op en die zijn per persoon verschillend.
Na me een leven lang met veel plezier te hebben verdiept in alle mogelijke creatieve materialen en technieken landde ik in 2008 definitief in de klei. Omdat ik zo enthousiast was over het werken met klei wilde ik er álles over weten en begon in 2011 aan de Nederlandse Keramiek Opleiding in Gouda. Na mijn examen in 2014 kon ik, voorzien van uitgebreide kennis over klei, keramische technieken en decoreren aan de gang om te creëren wat ik in mijn hoofd had. Deze kennis, en de inmiddels opgebouwde ervaring, geef ik geregeld door bv. bij Kleistad in Amersfoort en de Gooise Academie in Laren.
In mijn eigen werk laat ik mij graag inspireren door de natuur: patronen in het zand, watererosie-sporen in rotsen, schelpen, fossielen en zaden. Wat deze vormen gemeen hebben is hun duidelijke, strakke vorm, repeterende structuur of textuur en hun natuurlijke ‘looks’. Ik maak uitsluitend unica die volledig handmatig opgebouwd zijn.
Heleen Boersma
Bij Heleen Boersma zit creativiteit al vanaf jonge leeftijd in het bloed:
Haar spirituele kunstlerares Charito leerde haar de technieken van olieverf en boetseren, zij nam Heleen ook mee in de geschiedenis van de kunst.
Later leerde de kunstenaar Piet Landskroon haar de fijnere kneepjes van het portretteren.
Vanaf 2013 schoolt zij zich in Schoonhoven in het brandschilderen van glas, glasfusion en het maken van glas in lood ramen. Alles viel voor haar op z’n plek en samen: tekenen, schilderen, kleurenkennis, bouwen….vuur, aarde, lucht en water. Heleen geniet van het werken met glas.
Monique de Meyere
Monique schildert figuratief met olieverf. Haar drijfveer is om uit te kunnen drukken waar zij door gefascineerd en geraakt wordt.
Dat kunnen beelden uit de dagelijkse werkelijkheid zijn, indrukken die ze heeft opgedaan tijdens reizen naar bijvoorbeeld Zuid-Afrika, of een onderwerp uit de actualiteit dat haar bezighoudt.
Onlangs is zij op glas gaan schilderen: kreeften, vissen of vogels die door hun kleuren een goede wisselwerking vormen met de doorzichtige achtergrond.
Monique is eveneens coach en gebruikt in haar praktijk beelden, bestaande of ter plekke gemaakt, om cliënten te stimuleren hun ervaringen, wensen en mogelijkheden vorm te geven
Valentijn Bouwmeester
- Website
De Pop-Up Chair is een modern maar klassiek ontwerp naar een klapstoel. Deze stoel is gemaakt als eindexamen werkstuk op het Hout- en Meubileringscollege in Amsterdam.
Met het ontwerp- en omdat het zitcomfort erg goed is, heeft Valentijn onder andere een ‘master of materials’ award ontvangen en een plek op de Salone del Mobile in Milaan.
In samenwerking met Jansen Furniture wordt de Pop- Up Chair gemaakt en verkocht, voorlopig op aanvraag.
Pepijn Bake
Pepijn is een figuratief kunstenaar. Hij studeert aan de Wackers kunstacademie in Amsterdam en rond deze af in 2021. Pepijn vindt zijn inspiratie in het dagelijks leven en de openbare ruimte van Amsterdam. Pleinen, zwembaden, wachtruimtes en het openbaar vervoer zijn favoriete onderwerpen. Voor deze expositie ziet u ook plein air werk gemaakt op het Noordwijkse Schilderfestival 2019, in Hongarije en pentekeningen gemaakt in Portugal in de zomer van 2017.
Van oorsprong een tekenaar, nu drukt Pepijn zich meestal uit in olieverf, aquarel en kleurpotlood. Herkenbaar is zijn vlotte toets, monumentale lijnen en gebruik van kleurvelden.
Pauline van Eeghen
Dankzij haar leermeesters, Lex Goes (schilderen), Caroline Kampfraath en Jos van Oosterhout (beeldhouwen) is Pauline in de loop der jaren met steeds meer enthousiasme aan de slag met het creatieve proces.
Telkens weer fascineert haar de uitdaging tot het creëren van een werk, waarbij het eindresultaat in balans is, maar toch spanning houdt.
Bij schilderen en boetseren geeft Pauline in de beginfase haar fantasie de vrije loop, waarna zij deze beteugelt om niet in een chaos te geraken. In die fase vertelt het
werk haar wat het nodig heeft. Uiteindelijk geeft de wisselwerking tussen Pauline en het werk het moment aan, wanneer Pauline moet stoppen en het werk af is.
Dit geldt niet voor hakken in steen, waar meer gestructureerd gewerkt moet worden, immers eraf is eraf.
Wekelijks begeleidt Pauline patiënten, die in het Amsterdam UMC zijn opgenomen, bij het schilderen. Vaak mensen, die nooit eerder geschilderd hebben. Het valt haar op dat zij daar zelf ook weer van leert, door te zien wat er gebeurt tijdens het schilderen van juist onervaren mensen. Er valt nog zoveel moois te ontdekken!
Natuurlijk kent u Janne als zangeres en tekstdichteres van Room Eleven en haar soloplaten, maar ze
maakt naast muziek ook schilderijen, tekeningen en drukwerk.
Na haar studie Audiovisual Media aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht maakte zij ook korte films en videoclips voor haar muziek en schreef het boek ‘Je kijkt wel, maar je ziet niks’ (2017).
Sharma Peterson
Vanaf 1996 werkt Sharma als professioneel kunstenaar, zij maakte tot nu toe meer dan 130 kunstwerken in opdracht, waaronder voor het Joods Historisch Museum in Amsterdam. Zij maakte voor het museum meer dan 60 kunstwerken in samenwerking met de kunstenaar Ram Katzir. Deze kunstwerken zijn opgenomen in de permanente collectie.
Sharma heeft in april 2019 haar voltijd kunstopleiding aan de Wackers Academie in Amsterdam succesvol afgesloten. Zij heeft gedurende een jaar intensief gewerkt met de bekende Nederlandse kunstenaar Sam Drukker.
In het werk van Sharma spelen textuur, kleur en vorm een grote rol.
Lisa is kunsthistoricus en beeldend kunstenaar. Zij doet onderzoek naar de techniek
en het materiaal van vooral 17 de -eeuwse kunstwerken.
Op het you-tube kanaal van het Rijksmuseum (RijksCreative) is Lisa te zien en te
horen terwijl zij “het licht“ schildert op de manier zoals Rembrandt dat deed en zij
daarover vertelt.
Lisa maakt stillevens in de 17 de -eeuwse sfeer. Daarnaast maakt zij prachtige
muurschilderingen in interieurs, bijvoorbeeld in het gebouw van het Gemeentelijk
Gymnasium in Hilversum.
Maja Boot schildert met zichtbaar plezier. Zij heeft een sterke voorkeur voor maritieme thema’s. In de voor haar inspirerende omgeving van bij voorbeeld de Waddeneilanden schildert zij veelal plein air onderwerpen: boten, het strand, de zee, de duinen en zelfs vissen op de voor haar zo karakteristieke manier. Haar actuele stijl van schilderen is het gerijpte resultaat van jarenlang experimenteren met kleurstellingen en contrasten, en het toepassen van onverwachte materialen.
Maja’s stijl is het best weergegeven als abstract/ expressionistisch. Het gaat vooral om kleur en vorm, met het gebruik van aarde- en secondaire mengkleuren.
Zij werkt graag met acryl- of olieverf , vermengd met zand om het werk dikker te kunnen neerzetten.
De schilderijen van Maja Boot zijn internationaal geliefd en sieren muren in Duitsland, België, Amerika, Engeland, Rusland, Frankrijk, Zwitserland en Portugal.
Maja Boot schildert ook in opdracht voor bedrijven en particulieren in de voor haar zo kenmerkende stijl.
Philine van der Vegte is een Nederlandse schilder die de wereld om haar heen schildert in olieverf en gouache. Ze schildert vanuit haar observatie en en plein air. Haar werk is beschreven als sfeervol en tonaal.
Haar werk is realistisch. Ze heeft een losse stijl. De onderwerpen liggen dicht bij de boerderij waar ze woont: Hollandse landschappen, de mensen en dieren om haar
heen. Philine studeerde aan de Wackers Academie voor figuratieve kunst in Amsterdam. Zij studeerde cum laude af in juni 2019.
Philine heeft deelgenomen aan verschillende internationale plein air schilderfestivals zoals in Noordwijk en in Pintar Rapido.
Met een kleine houtskooltekening van bomen weerspiegeld in een sloot, won zij een plek op de Nederlandse nationale zomertentoonstelling in Museum de Fundatie.
Een van haar portretten is geselecteerd voor de tentoonstelling “Lang leve Rembrandt” in het Rijksmuseum.
Het uitgangspunt voor haar werk is altijd realistisch. Schilderen vanuit observatie is belangrijk voor haar. Philine wil op deze manier de essentie van een persoon, een landschap of een object vastleggen.
Madeleine Zweerts is gefascineerd door grillige vormen in organisch materiaal. Zij verzamelt tijdens wandelingen door het bos, langs de strand of rivier, in de woestijn en in de Afrikaanse bush zwerfhout, wortelstronken, zaaddozen, stenen en gedroogde zwammen.
Geïnspireerd door de natuurlijke vorm en de eigen fantasie bewerkt zij het object -door toe te voegen of weg te laten- tot een eindproduct.
Af en toe schildert en tekent zij nog, maar zij begint liever met een voorwerp dat zij kan voelen en vasthouden, dan op een leeg doek .
Walter Bosman
“My work is about the spiritual and the material, heaven and earth, the sacred and the secular, and where those realms meet. It’s about Christianity, and my position within that spiritual system. It’s about building bridges. Uniting.”
“In de kunst vind ik mijn focus en inspiratie in mijn leven en dat van de ander.
Ik interpreteer de wereld vanuit het mens- zijn, dat is mijn beeldtaal.
Ik kan diep geraakt worden door een gebeurtenis. Vervolgens wil ik het gevoel
in vorm vastleggen op het intuïtieve niveau.
Waarom vind ik mijn focus en inspiratie in het leven? Het is net als in de liefde,
ik weet niet waarom ik juist van die ene persoon houd of door ontroerd word.
De keuze wordt niet door mezelf bepaald, het overkomt me en daar moet ik
dan iets mee doen! Mijn werk maakt mij gelukkig en ik ben dankbaar dat ik dit
met anderen kan delen.”
“Alles wat leeft, bezit een unieke innerlijke schoonheid. Daar focus ik mij op.
Tijdens mijn werken , wordt na een tijd worstelen, het beeld leven in geblazen.
Dat is het ultieme moment van geluk, van niets naar iets creëren. Het idee, de
vorm en de uitvoering is een geheel geworden. Er kan niets meer bij of af. Het
beeld is klaar, het leeft…
Mijn beelden zijn gemaakt van brons. Brons is een dankbaar materiaal. Het
heeft een prachtige warme tint en net als de huid is het materiaal warm,
elastisch en levend.
